پترولوژی و ژئو شیمی دایک های ائوسن کوه کم خاشک (شمال خور، شمال شرق اصفهان)

کوه کم خاشک در شمال شرق اصفهان (شمال خور) واقع شده است و بخشی از زون ایران مرکزی (بلوک یزد) می باشد. در این منطقه دایک های حد واسط (سری اول) با امتداد شمال غرب – جنوب شرق و دایک های بازیک (سری دوم) با امتداد شمال شرق – جنوب غرب درون واحد های ماسه سنگ، سنگ آهک ها و مارن های کرتاسه بالایی نفوذ نموده اند. دایک های حدواسط از نظر حجم، تعداد، طول و همچنین ضخامت نسبت به دایک های بازیک برتری دارند. بررسی های صحرایی نشان می دهد که در برخی موارد دایک های بازیک، دایک های حدواسط را قطع نموده اند که نشان دهنده ایجاد شدن دایک های بازیک بعد از دایک های حد واسط می باشد. مهم ترین کانی های دایک های بازیک الیوین (کریزولیت)، کلینو پیروکسن (دیوپسید و اوژیت)، پلاژیوکلاز (لابرادوریت و الیگوکلاز)، سانیدین، مگنتیت، ارتوپیروکسن (انستاتیت)، اسپینل، فلوگوپیت و زئولیت (ناترولیت و مزولیت) می باشند. کانی های تشکیل دهنده دایک های حدواسط نیز کلینو پیروکسن (دیوپسید)، پلاژیوکلاز (لابرادوریت)، سانیدین، میکا (بیوتیت و فلوگوپیت) ،آمفیبول (هاستینگزیت منیزیم دار) و مگنتیت است. انواع زنوکریست های کوارتز و زنولیت های پیروکسنیتی و هورنفلس در دایک های بازیک مشاهده می شود. داده های ژئوشیمیایی سنگ ها و کانی ها بیانگر آن است که ترکیب ماگمای سازنده دایک ها ساب آلکالن و از نوع کالک آلکالن می باشد و نیز مشخص شد که از لحاظ جایگاه تکتونوماگمایی در قلمرو قوس ماگمایی واقع می شوند. نمودارهای عنکبوتی دایک های منطقه حاکی از غنی بودن از نظر lree و lile و فقیر بودن از نظر عناصر گروه hfse (نظیر nb, ta,ti) است که از مشخصه های ماگماتیسم مرتبط با زون فرورانش است. سنگ منشا مذاب سازنده دایک های مورد بررسی گارنت آمفیبول لرزولیت بوده است که 20 – 15 درصد ذوب بخشی تحمل کرده است. رخداد دو نوع ماگماتیسم بصورت دایک با دو جهت متفاوت در زمان ائوسن در منطقه خور بیانگر تغییر جهت رژیم کششی از شمال شرق- جنوب غرب به شمال غرب – جنوب شرق است.